Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

"Πώς να τη νιώσω τη χαρά αν δεν στεγνώσει η λύπη...;"*




Ναι, έχετε δίκιο.
Σε τι απ' όλα;
Δεν ξέρω. Σε όλα, νομίζω.
Σε αυτά που λέτε.
Κι εγώ τα ίδια θα μου έλεγα.
(Φαντάζομαι.)
Αν με βοηθάνε όσα μου λέτε;
Δεν ξέρω.
Μάλλον όχι.
Αλλά ότι τα λέτε μου αρκεί.
Γιατί είστε εκεί
Αυτό μετράει.
Αν θα συνέλθω;
Φαντάζομαι, ναι.
Θα έρθουν καλύτερες μέρες, οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος και τα λοιπά...
Ότι πρέπει να συνέλθω;
Ε, ότι πρέπει, πρέπει.
Πότε;
Πότε δεν ξέρω.
Σύντομα;
Για σύντομα, να σας πω την αλήθεια, δεν το βλέπω.
(Αλλά και πάλι, ποτέ δεν ξέρεις.)
Τι είπατε;
Α, ότι θέλετε να είμαι χαρούμενη.
Κι εγώ το θέλω.


Αλλά.......





"Πώς να τη νιώσω την χαρά αν δεν στεγνώσει η λύπη...;;;"








*Πυξ Λαξ



Μαρία,
15.10.2009

Δεν υπάρχουν σχόλια: