Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Περί πόνου...



"Κάποτε διάβασα σε ένα βιβλίο ότι την ένταση του πόνου που υποστήκαμε, την καταλαβαίνουμε μόνο όταν απελευθερωθούμε από αυτόν. Τότε λέμε κατάπληκτοι: πώς μπόρεσα να αντέξω  μια τέτοια κόλαση; Σίγουρα είναι αλήθεια. Και η ζωή είναι κάτι εκπληκτικό. Κλείνει τις πληγές με ταχύτητα εκπληκτική. Και αν δεν έμεναν οι ουλές, ούτε καν θα θυμόμασταν ότι από 'κεί κάποτε ανάβλυσε αίμα. Άλλωστε, ακόμα και οι ουλές εξαφανίζονται. Μικραίνουν, και στο τέλος σβήνουν."



Oriana Fallaci
"Γράμμα σ' ένα παιδί που δε γεννήθηκε ποτέ"










Μαρία,
03.02.2012

Δεν υπάρχουν σχόλια: